Adaptacja w przedszkolu. Wyzwanie dla dziecka i dla rodzica.

Najtrudniejsza dla dziecka będzie naturalnie rozłąka z rodzicem, do którego ciągłej obecności dotychczas było przyzwyczajone. Warto pamiętać że to zupełnie naturalne, że pierwsze rozstania z rodzicem budzą w dziecku lęk, smutek lub złość. Zupełnie normalne i powszechne są także reakcje malucha takie jak płacz, krzyk i kurczowe czepiania się rodzica w chwili rozstania. Nauka bycia w oddaleniu od rodzica jest jednym z największych wyzwań przed jakimi stają dzielne 3 latki! Jednak jest to trud który procentuje, bowiem umiejętność ta kładzie podwaliny pod rozwój wielu nowych umiejętności – szczególnie tych społecznych. Dziecko najpierw uczy się rozstawać z rodzicem, potem przebywać z innymi niż rodzic dorosłymi, także z innymi dziećmi, a finalnie rozwija umiejętność wspólnej zabawy i uczy się odważnie poznawać świat i stawiać czoła nowym wyzwaniom.Szczęśliwe i prawidłowo rozwijające się dziecko nie tkwi przyklejone do rodzica, tylko potrafi rozstać się z nim na jakiś czas i samodzielnie z ciekawością i energią eksplorować świat, by potem wrócić w rodzicielskie ramiona i opowiedzieć mamie i tacie o tych wszystkich wspaniałych przygodach i odkryciach, których dokonało! Jednak dojście do tego etapu to proces na który składa się wiele małych kroków w przód, a czasem i w tył. Warto dać dziecku czas by przystosowało się do nowej sytuacji i wierzyć w jego możliwości.

Należy zatroszczyć się również o siebie i przyjrzeć się emocjom, które w nas rodzicach budzi rozstanie z dzieckiem. Pierwszy raz powierzamy nasze ukochane maleństwo opiece nieznajomych osób.

Poniżej znajdą Państwo kilka wskazówek które mogą być pomocne w uczynieniu adaptacji łatwiejszą dla dziecka i dla siebie:

Opowiadaj dziecku o przedszkolu, o tym co może tam robić, czym się bawić. Staraj się rozmawiać z dzieckiem o pójściu do przedszkola stwarzając atmosferę radosnego oczekiwania na to co czeka je w przedszkolu.
Dobrym sposobem na wprowadzenie tematu pójścia do przedszkola są historyjki poświęcone tej tematyce. Warto przeczytać dziecku bajkę, której bohaterowie rozpoczynają przygodę w przedszkolu. Pomoże to oswoić temat i może stanowić świetny punkt wyjścia do rozmów o przedszkolu. Świetnie sprawdzą się tytuły takie jak: „Feluś i Gucio idą do przedszkola” Katarzyna Kozłowska, „W przedszkolu” Guido Wanderay, czy uwielbiana przez dzieciaki „Kicia Kocia w przedszkolu” Anita Głowińska.
Ustalcie rytuał pożegnania, czyli sposób w jaki zawsze będziecie żegnać się odprowadzając malucha do przedszkola. Może to być seria piątek i żółwików, albo sekwencja buziaków „w prawy policzek, w lewy policzek i w nos” czy autorska rymowanka. Wymyślcie rytuał wspólnie z dzieckiem w oparciu o to co lubi – jeśli lubi przybijać piątkę – niech znajdzie się tam piątka, jeśli lubi łaskotki mogą być łaskotki, ogranicza Was jedynie wyobraźnia! =)
Ważne by pożegnanie z dzieckiem było czułe ale krótkie. Przeciąganie pożegnania o „jeszcze 5 minut” nie służy ani dziecku, ani rodzicowi i jest niepotrzebnym odwlekaniem nieuniknionego.
Poinformuj dziecko kiedy odbierzesz je z przedszkola. Maluchowi będzie łatwiej gdy będzie wiedział kiedy może spodziewać się rodzica z powrotem. Nie posługuj się jednak godzinami, bo dziecko nie rozumie kiedy będzie „12:30” lub „popołudnie”. Bardziej przystępne i zrozumiałe dla malucha będzie nawiązanie do rytmu dnia w przedszkolu, lepiej więc umówić się z dzieckiem, że odbierzesz je „po obiadku” lub „po podwieczorku”.
To naturalne że sam masz obawy związane z pójściem dziecka do przedszkola. Wielu rodziców obawia się czy ich pociecha sobie poradzi, czy nie będzie dużo płakać, czy nie poczuje się porzucona. Nie mów jednak o swoich obawach w obecności dziecka! Gdy dziecko słyszy takie komunikaty od Ciebie wzmaga to tylko jego własny lęk. Zamiast tego uwierz w jego możliwości i dostarczaj pozytywnych przekazów na temat przedszkola.
Zatroszcz się o siebie i poświęć czas na poradzenie sobie ze swoimi obawami związanymi z pójściem dziecka do przedszkola. Pamiętaj, że to nowa sytuacja nie tylko dla dziecka ale i dla Ciebie. Pomóc złagodzić stres może chociażby rozmowa ze znajomymi, którzy mają już za sobą pierwsze posłanie malucha do przedszkola. Zawsze możesz też zwrócić się do wychowawcy grupy, by na bieżąco informował Cię jak dziecko radzi sobie w przedszkolu. Pomocny może być chociażby uspokajający sms od nauczyciela po trudnym rozstaniu z informacją, że dziecko już spokojnie się bawi.
Rozmawiaj z dzieckiem na temat jego pobytu w przedszkolu. Staraj się w rozmowach skupiać na pozytywnych informacjach o przedszkolu. Nie pytaj czy długo płakało, albo czy bardzo tęskniło, zamiast tego zapytaj o to czym się bawiło, czy śpiewało fajne piosenki, co mu się podobało.

Wszystkim Rodzicom i Przedszkolakom życzę powodzenia i owocnej adaptacji!
mgr Marzena Szydłowska
psycholog przedszkolny